حزب همبستگی اسلامی ایران

روایت «سی ان ان» از افزایش خودکشی سربازان اسرائیلی بازگشته از جنگ غزه

شبکه خبری «سی ان ان» در گزارشی با اشاره به گستردگی جنایات انسانی اسرائیل در غزه نوشت: افزایش میزان خودکشی در میان سربازانی که از جنگ غزه باز می‌گردند، نشان‌دهنده آسیب‌های روانی جدی است که افراد درگیر در نسل‌کشی جاری در این باریکه تجربه می‌کنند.

به گزارش ملایری همبستگی آنلاین، در ادامه این گزارش آمده است: ارتش اسرائیل از هزاران سربازی که در جریان جنگ غزه به بیماری‌های روانی ناشی از تروما (اختلال اضطراب پس از سانحه) یا PTSD مبتلا شده اند، ‌مراقبت می کند. این در حالی است که بسیاری از این سربازان پس از بازگشت از غزه به دلیل ضربه‌های روحی، روانی ناشی از شدت جنایات علیه غیرنظامیان فلسطینی، ‌اقدام به خودکشی می کنند.

این گزارش با اشاره به نامشخص بودن تعداد دقیق افرادی که در سرزمین‌های اشغالی به دلیل خودکشی جان خود را از دست داده اند افزود: نیروهای دفاعی(جنگی) اسرائیل (IDF) آمار رسمی میزان خودکشی در میان نظامیان ارتش را ارائه نمی‌کنند.

سی‌ان‌ان با انتقاد از محدودیت اعمال شده از سوی اسرائیل در مورد دسترسی خبرنگاران خارجی به غزه تاکید کرد: این امر ثبت کامل رنج فلسطینیان یا حتی تجربیات سربازان اسرائیلی مستقر در باریکه غزه را دشوار می کند. با این حال سربازان بازگشته از جنگ به خبرنگار این شبکه گفتند که شاهد خشونت‌هایی بوده‌اند که جهان خارج هرگز نمی‌تواند عمق آن را درک کند.

بنابر گزارش‌ سی‌ان‌ان، شرح حالی که این سربازان ارائه داده اند نگاهی کمتر پرداخته شده به نوعی وحشیگری است که منتقدان آن را «جنگ همیشگی» بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل می‌خوانند.

آرون برگمن، دانشمند علوم سیاسی در کینگز کالج لندن که به مدت شش سال در ارتش اسرائیل، از جمله در طول جنگ با لبنان در دهه هشتاد میلادی شرکت کرده است، ‌گفت که جنگ غزه شبیه هیچ جنگ دیگری که اسرائیل در آن شرکت کرده نیست. وی افزود: اکنون به دلیل کاهش فشارها در مورد برچسب زدن جامعه، بحث در مورد اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) و سایر مسائل مربوط به سلامت روان آسان تر از گذشته است، با این حال، سربازانی که از غزه بیرون می آیند «تجربیات خود را تا آخر عمر با خود خواهند برد»، ‌چرا که برای بسیاری از آن ها، انتقال از میدان جنگ به زندگی عادی، به ویژه پس از جنگی که زنان و کودکان را هدف قرار می دهد، ‌بسیار طاقت فرسا است.

برگن در سوالی تکان دهنده پرسید: آن ها چطور می توانند فرزندانشان را در رختخواب بخوابانند وقتی می‌دانند کودکانی را در غزه کشته‌اند؟»

روزنامه اسرائیلی هاآرتص گزارش داد که بر اساس اطلاعات نظامی به دست آمده توسط این روزنامه، تنها بین ۷ اکتبر تا ۱۱ مه (۱۵ مهر ۱۴۰۳ تا ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳) ۱۰ سرباز اسرائیلی خودکشی کرده اند. این در حالی است که بیش از یک سوم افرادی که از غزه بازگشته‌اند، مشکلات سلامت روانی دارند.

بخش توانبخشی وزارت جنگ اسرائیل در بیانیه ای در ماه اوت (مرداد)، اعلام کرد که هر ماه بیش از ۱۰۰۰ سرباز مجروح جدید برای درمان از غزه خارج می شوند که ۳۵ درصد از آنها از وضعیت روحی خود شکایت داشته و ۲۷ درصد به “واکنش ذهنی یا اختلال استرس تروماتیک پس از سانحه مبتلا هستند. این سازمان افزود که تا پایان سال، ۱۴ هزار سرباز مجروح احتمالاً برای مداوا بستری خواهند شد که انتظار می‌رود حدود ۴۰ درصد از آنها با مشکلات روانی روبرو باشند.

یکی از پزشکان ارتش اسرائیل در مصاحبه با سی‌ان‌ان گفت: برای هر واحد ارتش در حین و پس از استقرار در غزه یک افسر سلامت روان تعیین شده است، اما با این وجود، تأثیر جنگ همچنان ادامه داشته است. وی افزود: سربازان ۱۸ ساله اسرائیلی به طور ویژه از آسیب های روانی عمده ای در غزه رنج می برند، آنها اغلب گریه می کنند یا از نظر عاطفی بی حس به نظر می رسند.

یوزی بچور روان‌شناس و فرمانده واحد واکنش رزمی ارتش اسرائیل گفت: یکی از راه‌هایی که ارتش به سربازان آسیب دیده کمک می کند تا زندگی خود را از سر بگیرند، تلاش برای «عادی کردن» تجربه وحشتناکی است که در غزه داشته اند. وی با اشاره به این که وضعیت افراد بازگشته از غزه عادی نیست، افزود: زمانی که سربازان اسرائیلی با علائم PTSD از غزه باز می گردند، نمی توانند پس از خشونت‌هایی که در آن جا دیده‌اند به زندگی عادی بازگشته و حتی با فرزندانشان ارتباط برقرار کنند. ما سعی می‌کنیم این خشونت‌ها را برای آن ها عادی و طبیعی جلوه دهیم.

سی ان ان در پایان نوشت: با گسترش جنگ اسرائیل به لبنان، برخی از سربازان اسرائیلی می‌گویند که از احضار دوباره به یک جنگ دیگر وحشت دارند. یکی از امدادگران ارتش اسرائیل که چهار ماه در غزه خدمت کرده بود گفت: بسیاری از ما از احضار دوباره به جنگ در لبنان وحشت داریم. خیلی از ما دیگر به دولت (کابینه نتانیاهو) اعتماد نداریم.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *