اظهارنظر مسوولان كشور در خصوص لزوم اجراي «برنامه جامع اقدام مشترك ملي» يا برجام 2 در داخل كشور توجه محافل سياسي و تحليلگران را به اين موضوع معطوف كرده است. نخست رييس‌جمهور از اين ايده رونمايي كرد و خواستار تفاهم داخلي در موضوعات چالش‌برانگيز شد. برجام 2 مدل ديگري از همدلي و وحدت نيروهاي دروني نظام براي اداره بهينه كشور در راستاي توسعه و اعتلاي كشور است. در حال حاضر كه كشور از مرحله برجام يك با موفقيت عبور كرده، اكنون زمان اجراي برجام 2 يا همان «برنامه جامع اقدام مشترك ملي» است و در واقع مطرح شدن اين موضوع از سوي رييس‌جمهور فراخواني براي تقويت همدلي و تعامل ميان جريان‌هاي سياسي نظام و دعوت از آنها، براي به صحنه آمدن در راستاي اجراي برجام 2 بود. يكي از مهم‌ترين ضرورت‌هاي شكل‌گيري تفاهم داخلي توجه به الزامات و پيش‌نيازهاي گفت‌وگو در داخل است. در واقع براي اجراي برجام 2 بايد موافق، مخالف و منتقد همه دست به دست هم بدهند تا مشكلات كشور حل شود. با توجه به اينكه دست‌اندركاران نظام در اهداف ملي و توسعه كشور اختلافي با هم ندارند، گام نهادن در مسير اجراي برجام 2 با توجه به اينكه نظرات آنها تا حد نسبتا زيادي به هم نزديك است، مي‌تواند زمينه‌ساز تقويت وحدت ملي باشد. «برجام ٢» در معنايي ديگر مي‌تواند تعبيري از «وفاق ملي» نيز باشد. در واقع هر‌دو اين كلمات يك چيز را نشانه رفته‌اند؛ و آن تغيير وضعيت سياست داخلي از عدم توافق روي موضوعات تا جدال‌هاي سياسي بي‌حاصل كه وقت و توان كشور را مي‌گيرد و آن را در مسير نامناسبي قرار مي‌دهد. سران سه قوه نيز در اين موضوع اتفاق نظر دارند كه بايد مسائل كشور در چارچوب آرامش به پيش برود. به نظر مي‌رسد بعد از آنكه جهانيان مدل اجراي برجام را براي حل ساير مسائل منطقه‌اي و جهاني مورد تاكيد قرار دادند، در داخل كشور نيز ضرورت گفت‌وگو براي رسيدن به وفاق در دستور كار قرار گرفته است. تئوري‌هاي پسابرجامي منطبق بر اتحاد و همگرايي نيروهاي انقلاب در سطح ملي اكنون مدتي است كه در كانون توجه قرار گرفته است. به همين منظور رايزني‌هايي در سطح سران قوا آغاز شده تا با تاكتيك‌هاي همدلانه موثر بتوان بهترين راهكارها را براي حل مسائل داخلي در دستور كار قرار داد. سران قوا براي تحقق وحدت ملي با محوريت رهبري در يك نقطه مشترك با نگراني واحد ايستاده‌اند. با توجه به در پيش بودن انتخابات، فصل مشترك اظهارات مسوولان در اين روزها مهيا كردن شرايط براي «مشاركت بالا» و «حضور حداكثري» مردم در انتخابات است. دولت و نهادهاي قانوني از هيچ تلاشي براي برگزاري شكوهمند انتخابات فروگذار نكرده‌اند بنا‌بر‌اين به نظر مي‌رسد دستيابي به دورنماي موفقي از تعامل و همگرايي در داخل با وجود اختلاف‌نظرهاي جزيي كار چندان سختي به نظر نمي‌رسد. به نظر مي‌رسد عبور از بحران هسته‌اي و حصول برنامه جامع اقدام مشترك ميان ايران و 1+ 5 پيش‌زمينه‌اي براي گشايش در سطح كلان كشور براي حل چالش‌ها و بحران‌ها شده است. با توجه به شرايط بحراني در منطقه و تلاش دشمنان منطقه‌اي و بين‌المللي براي آسيب زدن به كشور، صف‌آرايي داخلي جناح‌ها و جريان‌ها براساس وفاق ملي بيش از پيش ضروري به نظر مي‌رسد.
