محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در یادداشتی نوشت: این روزها در حالی که ملت با مشکلات و مصائبی عدیده روبه‌رواست، متاسفانه برخی عملکردها به نام دین در نظام جمهوری اسلامی یادآور پاره‌ای از اقدامات و رفتارهایی است که در کلیساهای قرون وسطی انجام می‌شد. زمانی که تمام تلاش اربابان کلیسا بر این بود که ثروت‌های جامعه را به نام نهاد روحانیت و کلیسا زده و روزگاری که از قضا ثروتمندترین شهروند جهان، کسی نبود مگر شخص پاپ!
این درحالی است که امروزه اگرچه تفاوت‌هایی آشکار با آن دوره داریم اما وقتی به ردیف‌های بودجه نگاه می‌کنیم، با کمال تاسف، می‌بینیم کمتر ردیفی صرفا در راستای امور مردم لحاظ شده و در مقابل بعضا با نهادهایی مواجهیم که به عنوان نهادهای نزدیک به حوزه و روحانیت شناخته می‌شوند و به‌نحوی به نام دین، قرآن و پژوهش‌های دینی فعالیت می‌کنند اما فارغ از بحث خروجی‌شان، بودجه‌هایی ناضرور دریافت می‌کنند. اینجاست که باید بپرسیم ثمره این نهادهایی که به نام دین، این‌میزان بودجه دریافت کرده‌اند، در این ۳۰، ۴۰ سال چه بوده است؟ آیا جامعه ما دینی‌تر شده؟!
آیا جوان‌های ما بیشتر به دین روی آورده‌اند؟! شخصا به‌دفعات تاکید کرده‌ام که با یک حساب سرانگشتی می‌توان خروجی نهادهای مذهبی، دینی و حوزوی را روشن کرد.آنچه به عنوان وظیفه این نهاد حایز اهمیت است، آن است که ببینیم جامعه ما به‌لحاظ سعادت، رفاه، معیشت، معنویت و اخلاق مردم در چه مرحله‌ای قرار گرفته است. این موضوعی بسیار مهم است و در این حال شاهدیم برخی با لباس روحانیت از لزوم افزایش بودجه نهادهای مذهبی می‌گویند.
در نتیجه باید از این افراد بپرسیم عملکردشان نسبت به آن ردیف‌های بودجه چه بوده است. در این میان اگر قرار به سنجش خروجی و عملکرد نهادهای مذهبی باشد، باید به جامعه رجوع و بررسی کنیم که تاسیس چند نهاد مذهبی مانند مسجد و حسینیه تا چه میزان به دین و دیانت ملت خدمت رسانده است. آن‌هم درحالی که معتقدم خدمت به دین به‌معنای خدمت به افراد مسلمان متدین است. خدمت به دین یعنی خدمت به انسان، خدمت به کرامت انسان و خدمت به عزت انسان. بنابراین باید بررسی کنیم که آیا در جامعه ما آمار دروغ و ریا کاهش داشته است؟ آیا در جامعه ما رشوه‌خواری رو به کاهش گذاشته یا آمار طلاق، اعتیاد، آسیب‌های اجتماعی کمتر شده است؟
به هر تفسیر امروز روحانیت در بخش‌های مختلف به‌ویژه در حوزه فرهنگ و فرهنگ‌سازی فعال است؛ بنابراین باید ببینیم که در صداوسیما، وزارت ارشاد، دفتر تبلیغات و سازمان تبلیغات اسلامی و بسیاری از مدارس و حوزه‌های علمیه و مراکز مذهبی گوناگون چه عملکردی داشتیم. خوشبختانه تعداد این نهادها بسیار زیاد است و به‌واقع این مساله برای بنده محل خرسندی است اما آنچه خرسندی عمیق‌تری ایجاد می‌کند آن است که ببینیم اثر فعالیت این نهادها در جامعه این بوده که جوانان بیشتری به‌دین روی آورده‌اند. متاسفانه اما در برخی موارد شاهدیم که جوانان از ارزش‌هایی که نسل ما برای‌شان انقلاب کردیم، کمی فاصله گرفته و علت شاید این باشد که ثمره آن را ندیده‌اند. عدالت اجتماعی و آزادی‌های مدنی از جمله ثمراتی بود که باید محقق می‌شد. اگر هدف از تاسیس نهادهای متعدد فرهنگی و مذهبی، انسان‌سازی و جامعه‌سازی است، باید ببینیم که خروجی این نهادها چه بوده است.
منبع: روزنامه اعتماد
